Het bestuur

De ZWK en zijn dirigent

Na Theo Greeve, Albert Nijssen en Kamiel Duysburgh is de ZWK met Johan Clerckx nog maar aan zijn vierde dirigent toe in zijn 100-jarig bestaan.  Van trouw en toewijding gesproken !
Dat Johan school liep in Sint-Norbertus en lid werd van ZWK was de logica zelve : hij trad namelijk in de voetsporen van 4 van zijn 6 oudere broers.  Toen zijn knapenstem het begaf werd hij lid van het mannenkoor.  Als – intussen op rust gesteld – onderwijzer van Sint-Norbertus kreeg hij al vlug de leiding van het knapenkoor, dat later omgevormd werd tot kinderkoor.  Na het afscheid van mijnheer Duysburgh – ons aller voorganger en voorbeeld – werd ook de leiding van het mannenkoor aan Johan toevertrouwd.

Johan Clerckx

Op Sint-Norbertus werd hij uitverkoren – zo ging dat destijds – om lid te worden van het knapenkoor van de ZWK. Toen zijn engelenstem het begaf werd hij lid van het mannenkoor.

Omdat onderwijzers niet kunnen stilzitten en om zich als dirigent optimaal te bekwamen volgde Johan eerst bij Rachel Fabry een doorgedreven zangopleiding, die hij afsloot met een diploma uitmuntendheid.  Aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium volgde hij daarna 3 jaar koordirectie bij Johan Van Bouwelen, Rudi Tas, Florian Heyerick en Kurt Bikkembergs.

De vruchten van deze opleidingen mogen we week na week tijdens de repetities en de uitvoeringen plukken.  Bij de voorstelling van Johan zetten we graag twee eigenschappen van hem op de voorgrond: bescheidenheid en kennis.

We illustreren dit met één van Johan’s stokpaardjes: “ge moet luisteren naar mekaar”. Hiermee toont Johan in alle bescheidenheid, met één kleine opmerking zijn kennis over een koor dirigeren.  Is het immers niet zo dat een koor als een eenheid dient te klinken? Dit resultaat wordt verkregen door te zingen met dezelfde (stem)kleur, dezelfde uitspraak van de woorden en met dezelfde intensiteit. Johan probeert alzo de kleur en de balans in evenwicht te houden. Hij leert de zangers om zelf te participeren in deze processen, met andere woorden: hij leert de zangers naar elkaar te luisteren. 
Het luisteren houdt de koorleden in hetzelfde ritme en tempo. Het brengt eenheid.  
Op deze eenheid is ZWK fier, net als op zijn dirigent!